Groeien, het meest gebruikte woord in de wereld van bodybuilding. 

Tja, als je aan "bodybuilding" doet dan ben je aan het bouwen. En als je wilt bouwen dan heb je bouwstenen nodig. In dit geval is dat voeding, genoeg voeding zodat je voldoende bouwstof hebt om vooruit te kunnen. Je wilt niet ineens dat de voorraad beperkt is en de bouw stop gezet wordt. Ik versimpel het maar even naar kleutertaal; zo snap ik het zelf en zo snapt iemand die nul komma nul verstand van bodybuilding heeft het ook. 

Dat ik het best begrijp wil nog niet meteen zeggen dat ik verstand van bouwen heb.  De beste stuurlui staan aan wal, weet je wel. "Je moet meer eten!" hoor ik overal om me heen zeggen door mensen die er wel verstand van hebben.  "Ik hoor je, ik begrijp je." wil ik dan zeggen, maar mijn hoofd en mijn lijf zijn doof en dom. 

Ik kan hier natuurlijk weer een mooi excuus gaan opvoeren over ouderdom en het feit dat het dan vechten tegen de bierkaai is, maar dat zijn gewoon smoesjes. Op sociale media wemelt het van de ouderen die er sterker, gespierder uitzien dan toen ze in hun twintiger jaren waren. Als je gezond bent ( dat is dan wel een voorwaarde) dan is er zoveel mogelijk op lichamelijk gebied. Het is een kwestie van oefenen, oefenen, niet opgeven, er genoeg ingooien en tijd nemen. Tijd nemen om te trainen. Tijd nemen om te herstellen. Tijd nemen om te eten. En ruim de tijd nemen om resultaat te gaan zien. Ongeduldig zijn is vloeken in de kerk als het om bodybuilding gaat. 

Ik doe nu zo'n 7 jaar aan bodybuilding, maar de laatste jaren wat serieuzer dan in mijn beginjaren. En ik vloekte wat af (lees: was vreselijk ongeduldig) Ik dacht geen tijd te hebben, omdat ik al oud was en er geen tijd te verliezen was. Ik nam ook niet de tijd om te herstellen, want dacht dat heel veel trainen beter was dan minder en goed herstellen. Ik nam niet de tijd om te eten, niet genoeg te eten. En mijn maag was daaraan gewend geraakt, net zoals mijn brein daaraan gewend was geraakt. Ho! Vol is vol! Vet is te vet! Te veel is te veel en kan ik niet aan! Ik had ook geen lef genoeg. Geen lef om tot het naadje te gaan. En geen lef om meer eten eens uit te proberen. Die extra kilo's eens toe te laten en zien wat er dan gebeurt. Ja, je kleren gaan strakker zitten. Maar hoe erg vind ik het om weer eens wat nieuws te shoppen? Geen enkel probleem toch? Weer diezelfde broek van 15 jaar geleden die nog steeds past. Nee, he!