Gat in mijn emmer

Ken je dit kinderboek? Gevalletje oorzaak en gevolg. Ik vind het een leuk boek. Ik geloof dat Rudi Carell een soortgelijk liedje heeft gezongen. Ik weet niet of de schrijvers van het boek zich hebben laten inspireren door Carell, andersom lijkt me niet, want dat bewuste liedje is al zo vreselijk oud. Alhoewel, de schrijfster is ook al van 1953, dus ook de jongste niet meer.  Maar goed, daar gaat het helemaal niet over. Ik moest gistermiddag aan het boek denken, al had het er niks mee te maken, niet zo precies in ieder geval.

Ik vind het leuk om Max te observeren, om hem gewoon zijn gangetje te laten gaan en kijken wat hij allemaal doet. Dat lukt niet altijd, want vaak betrekt hij me bij zijn spel; "Oma, "en dan een dwingend vingertje dat ik erbij moet komen zitten.

Maar gisteren was ik de was van de lijn aan het halen en Max was ondertussen bezig. Knijpers aangeven, terwijl ik ze niet meer nodig heb, maar dat doet er niet toe. En dan ziet hij opeens een bad-eendje in de tuin. Een verloren bad-eendje uit de dagen dat het zo snikheet was en oma op het idee kwam om een "familiezwembad" aan te schaffen, weet je nog? Het bad staat ook nog in de tuin, groen geworden en zonder water. In de tuin staan ook planten in potten en Max heeft die potten in de hete dagen van water mogen voorzien, met de tuinslang. En soms ging hij ons achterna met de tuinslang, gierend van de lach natuurlijk. 

Maar goed, hij ziet het bad-eendje en loopt ermee naar dat "familiezwembad" van 35cm in doorsnee, zoiets. Het eendje mag in het zwembad zwemmen, maar het water is weg. Ik zie Max kijken en ja, de gieter, die heeft hij nodig. Hij sleept de gieter naar het zwembad en giet hem leeg. Het eendje mag er weer in, maar ligt stil op de bodem, omdat het waterniveau nog zo laag is dat er van dobberen nog geen sprake kan zijn. Maar de gieter is leeg. Ik zie hem weer kijken en hoor hem bijna denken. Ja, de tuinslang! Hij propt de tuinslang in de gieter en zet hem aan. Ja, dat kunstje kende hij nog van het plantjes en volwassenen water geven. De gieter is weer van water voorzien en wordt weer naar het zwembad gesleept. Hup, water erin, maar dat kan best wat meer, dus herhaalt de handeling zich weer. Uiteindelijk dobbert het eendje in een badje wat eigenlijk maatje bad-eendmini is, met geen plaats meer  voor een tweede bad-eend.

Nu denk je, ja? Leuk, maar bijzonder dat hij dat zo zelf doet?

Ten eerste, ja, ik vind dat grappig en ten tweede slim bedacht voor een ventje van zijn leeftijd , maar er is een ten derde. En dat is dat hij al deze handelingen uitvoert met twee voor hem reusachtige latex operatiehandschoenen van zijn moeder, waar hij vanaf thuis al de hele middag mee aan zijn handen rondloopt.

Nou ben je nog benieuwd wat dat kinderboek er toe doet. Geen drol, net als het verhaal net zo nutteloos is als het vullen van het badje, maar toch een kinderbrein aan het denken zet.