Natural Olympia 2019
De wedstrijd was begonnen en voor ik het wist had ik al goud in handen. Een mooie opwarmer van wat een lange dag zou worden.
Bikini Masters zijn doorgaans aan het einde van de wedstrijd aan de beurt, vraag me niet waarom, maar om het publiek lang in de zaal geboeid te houden zou ik een meer aantrekkelijkere klasse aan het einde plaatsen. Dat zou ons, bikini masters, heel goed uitkomen en je houdt de zaal een beetje vol.
Maar goed, om de tijd wat te doden besloten we om buiten wat foto's te maken, nu het nog zonnig en licht was. De avond valt hier namelijk als een baksteen. Snel en hard, maar daar hebben ze hier iets op gevonden. Ze verlichten de stad zo fel dat je hier 's nachts een zonnebril nodig hebt.
Na mijn fotoshootje begon het hangen, het liggen, het dommelen, het lezen, het wat eten, het poseren, het liggen en het vervelen. Om gallisch van te worden. Ik wil het podium op, nu! Maar dat moment duurde maar en duurde maar. Je leeft er maanden naar toe en tegen de tijd dat je bijna mag krijg je het gevoel dat het niet meer hoeft. Laat maar zitten, hoor!
Ik besloot maar vast de lange wandeltocht door het casino en de lange gangen van dit immens grote hotel te gaan maken.
Nog even mijn make up checken. HELP!!!!! Waar mijn zorgvuldig dichtgesmeerde kraaienpootjes zaten had ik twee witte zakken onder mijn ogen! Wat is dit?? Remescar plamuurt je groeven netjes dicht , maar geeft er na een paar uur de brui aan. Te erg om een dag lang de boel strak te houden en om aan te geven wat je probleemgebied ook alweer was markeert het je walletjes met een witte waas. Shit!! Hupsakee, witte waas wegwerken, make up erover! Oh, hellup! Wat een kleurverschil, weer bijwerken en opschieten nu.
Op een holletje ging ik naar de wedstrijdzaal, op mijn slippers, met mijn hakken in een tasje. Nog even snel langs het toilet. Maar eenmaal backstage aangekomen hoor ik dat ik al op moet. Wat?? Eerst een dag hangen en liggen en dan nu haasten. Ik had al niet veel meer nodig om in de stress te schieten na die witte wallen, dus de chaos in mijn kop matchte nu mooi met de chaos op mijn kop. Peter probeerde mij te kalmeren en zou het even navragen.
" Je moet al klaarstaan!" , hoorde ik Isabelle 's man zeggen. Waar zijn mijn hakken gebleven? Waar is mijn tasje met mijn hakken? In mijn bikini, op blote voeten, rende ik terug naar de toiletten in de gang. In de veronderstelling dat mijn tasje in een van de toiletten moest zijn achtergebleven rukte ik een voor een alle deuren open. Maar niks......Dus weer in een sprint terug backstage waar Peter mij zocht, met....mijn tasje!
Snel, snel wat opwarmen en dan hoppa, het podium op. Het leverde uiteindelijk brons bij de 50+ en goud bij de 60+ op, dus ik mag niet mopperen. Heel blij was ik vooral met mijn 3e plek in de jongere klasse en ik werd heel blij toen ik later het begeleidende commentaar bij de live streambeelden hoorde. Bij het opkomen zei hij" And here we have the winner of this class. She is a real hot grandma " En bij de prijsuitreiking was hij heel verbaasd dat ik derde werd.
Kijk, daar word ik dan weer blij van! " Hot grandma!" Hahahaha!!
