In het kader van " Baby in de klas"  , een uit Canada afkomstige methode om kinderen meer empathie bij te brengen, besloot ik samen met Max op visite te gaan op de school waar ik werk. Mijn bezoek had ik aangekondigd en er was vooraf in de klas over gesproken.  Sommige kinderen hadden erover gehoord en gezien in het Jeugdjournaal. Een jongetje uit groep 4 kon het prachtig verwoorden waarom dit zo goed is voor de kinderen op school.

Het grappige was dat het meteen zichtbaar was voor de kinderen hoe de reactie van Max op hun toenadering naar hem was. Kwamen ze op hem af en begroetten ze hem tegelijk dan was dat bedreigend voor hem en weerde hij ze af. Maar kwamen ze vriendelijk en rustig naar hem toe dan legde hij ook contact.  Een meisje in groep 8 wilde haar banaan opeten en Max zag dit en kwam op haar af. Heel lief gaf ze hem haar banaan die hij meteen opat.  De klas vond het geweldig, maar Max moest zijn banaan van oma terug geven. De lieve schat vertelde dat ze nog een broodje had en dat Max de banaan mocht houden. Dat Max de hele school bleef uitzwaaien zorgde voor een  Ahhh-gevoel.  

Max heeft lekker gespeeld, van de peutergroep tot groep 8, en daarna zijn we weer naar huis gefietst. En hij is sinds vandaag  tot de mascotte van school benoemd.