Hier ben ik weer met een update.  We zijn alweer een paar weekjes verder en ik moet zeggen dat het de goede kant op gaat. Terwijl het wedstrijdseizoen nog in alle hevigheid aan de gang was en ik allerlei wedstrijdfoto's van afgetrainde lijven voorbij zag komen, was ik het omgekeerde aan het doen. Niet afvallen en droger worden, maar aankomen en wat opslag aanmaken.

Ik kan het!

Net zoals er een omslagpunt gaat komen als je gaat afvallen, het moment dat het gaat doorzetten, zo gebeurt er nu hetzelfde bij mij, maar dan de andere kant op. Heel langzaam, net zoals het heel langzaam gaat wanneer er wat af moet. Ik haal af en toe de calorieën die ik zou moeten halen; dat betekent, ik zit er meestal nog onder. En dan weet je meteen waar de fout zit natuurlijk; ik doe niet hard genoeg mijn best. Maar dat komt omdat ik controle wil blijven houden op dit proces en niet gewoon los kan gaan. Maar zolang ik niet meer zak en er zelfs een lichte stijging is gaat het goed.

Meten is weten

Ik zei het al eerder, de spiegel zegt genoeg. Of eigenlijk, de spiegel is het belangrijkste. Een wedstrijdjury interesseert het geen drol of jij nu vijf kilo meer weegt of dat je 3% in vet gezakt of gestegen bent, ze kijken naar hoe je eruit ziet. En dan ook nog ten opzichte van je mede atleten naast je. Maar goed, ik wilde toch ook weer eens weten wat de cijfertjes waren  en dus deden we weer een meting.

Taille was met 3 cm gegroeid. Logisch. De rest met tienden van millimeters wat betekende dat ik ongeveer 3% meet vet erbij heb ten opzichte van het wedstrijdpercentage. Ook logisch. Mijn bovenbeen is blijven steken op een armzalige 47 cm! De meeste mannen die trainen hebben meer op hun biceps, verdikkie. En dat terwijl ik in mijn jonge jaren altijd vond dat ik dikke benen had. Of ik ze echt had kan ik me niet herinneren. Misschien hadden mijn vriendinnen dunne benen en vond ik ze daarom dik, geen idee.

Plannen

Je vraagt je misschien af waarom ik me hier nog zo druk om maak. Ga ik nog een wedstrijd doen? Het antwoord is ja. Wat dan? Het plan is om eerst het NK 2025 te doen en dan het WK 2025. Het WK zal in Salou, Spanje plaatsvinden, niet ver van Barcelona. En wie wonen er in Barcelona? Juist, mijn dochter en haar vriend. Dan is het toch juist tof om daar een wedstrijd te doen. En als er op Zakynthos, het eiland waar de Big Boss van de INBA vandaan komt, het jaar daarna een wedstrijd georganiseerd wordt, sta ik daar ook op het podium. Ik zeg: Heintje Davids is dood!

( voor wie het niet snapt, lees even het blogje over het Heintje Davidssyndroom, maar eerst Einde Carrière)

Jullie snappen dat ik gewoon mijn best blijf doen in de gym. En dat ik , na deze "bulk update" op de vraag van iemand: "Ga je dit jaar nog die wedstrijd doen in Texas?", kan antwoorden "Nee, hoor... niet dit jaar, niet in Texas en ook niet in Las Vegas."