We kennen mama Yvonne, mama Marcella, mama Anouk. Alledrie topmama's! Maar we hebben ook nog een minimama: Tess. Ook een topmama!

Jong geleerd is oud gedaan, goed voorbeeld doet goed volgen, zoals de ouden zongen, piepen de jongen, zoiets zal het zijn.

Vrijdag was oppasdag, en deze keer was het vakantie-oppasdag; Max en Tess hadden geen school meer, want de grote vakantie was aangebroken. Nog niet voor hun papa en mama, dus mocht ik nog een keertje komen "spelen".  En als ik zeg spelen dan bedoel ik ook spelen.

Max: "Oma, ga je mee voetballen?" Tess: "Gaan we naar het speeltuintje?" 

Nou bof ik dat het speeltuintje en de voetbalkooi vlakbij elkaar liggen zodat ik kan switchen. Eerst een balletje trappen, daarna draaimolen duwen, klimmen, dan weer een paar keer tegen de bal schoppen, kijken hoe Tess klimt, hoe Max klimt, voetballen, kijken hoe Tess slingert, totdat Max het genoeg vindt dat hij zijn speeltijd met zijn zusje moet delen. 

We gaan terug naar huis. 

Max gaat iets voor zichzelf doen en minimama komt nu in actie. 

Tess, tegen mij:" Hou jij haar even vast, want ze moet zo eten. Ik maak even iets klaar." Ik krijg een babypop in mijn armen geduwd met de instructie om haar goed vast te houden. "Niet zo, een beetje rechtop. Ja, zo is goed." Twee tellen later komt ze met een klein kommetje water, een lepeltje en een slabbetje terug. Of ik de baby eten wil geven, water welteverstaan. Een babypop voeren met een lepeltje betekent dat ik water in het poppenmondje moet gieten, zonder te morsen. Tess: "Okee, ja dat is moeilijk, maar het geeft niet, hoor, ze heeft een slabbetje"). Nadat ik de helft, al morsend de poppenmond in gewerkt heb en het wel genoeg vind voor deze baby, komt minimama even kijken. "Nee, ze heeft nog steeds honger, hoor."  Als Tess even niet oplet, giet ik de inhoud zo in het poppenbekkie, zonder een druppel te morsen. "Ze heeft alles op, hoor.", speel ik mee.  "Dan moet je haar nu even rechtop houden." aldus deze ervaren minimama. Voor ik kan vragen waarom zegt minimama al: "Want ze moet nog een boertje laten." 

Max ziet het even aan en vraagt of hij naar zijn vriendje mag. Ik snap hem, dit zijn geen jongensspelletjes voor hem.

Maar mininmama is nog niet klaar. Als de babypop een boertje heeft gelaten(?) mag ik haar luier uitdoen. Deze baby is al toe aan potjestraining, want Tess tovert een kleine po tevoorschijn, maat babypop. Mininmama neemt het nu even over en zet haar kind op de po. Vervolgens wordt mijn hulp weer ingeschakeld en mag ik stevig op haar poppenbuikje drukken, en verdomd, de pop doet een flinke plas!

"Doe jij haar luier weer om, dan gooi ik het potje leeg." Waar zou minimama zijn zonder de hulp van oppasoma?

Drie keer raden wat minimama binnenkort voor haar verjaardag wil?

(Wat kopen kersverse mama's altijd? Iets voor zichzelf of voor hun babykind? Juist!)