Op naar het NK 2020

Ja, daar gaan we weer!  Ik heb weer een nieuw doel om naar uit te kijken, althans op sportgebied dan. Trainen met een wedstrijddoel voor ogen maakt me serieuzer; ik let beter op mijn voeding en ik train met meer overgave.  Dat zijn de positieve punten.

Ai, denk je, dan zijn er blijkbaar ook negatieve kanten aan dit gedoe, anders begin je niet over "de positieve punten".

Eh ja, eigenlijk wel. En toch, ondanks de negatieve dingesen is het het waard om er toch weer voor te gaan.

Een

Ten eerste ( daar komt ze weer, pff...) is daar het ongeloof in de goede afloop; ben ik op tijd klaar voor het podium?

Twee

Ten tweede ( sorry coaches...) denk ik tijdens en na de training, klopt mijn schema wel? Doe ik wel genoeg? Misschien is het ook wel mijn valkuil, dat ik altijd meer wil doen en op eigen houtje dan teveel zou doen. Dus moet ik dat deel aan mijn coaches overlaten en dat is voor een eigenwijs als ik ben erg moeilijk. Maar ik doe het toch; het overlaten aan de coach. 

Drie

Ten derde is daar het gedeelte wat alleen maar in je bol afspeelt;  je teveel focussen op de negatieve kanten van je lijf in plaats van te accepteren dat het zo is en blij te zijn met wat nog redelijk door de schoonheidscommissie kan.

Vier

En ten vierde is daar de vergelijking met mede-atleten die op dezelfde wedstrijd zullen staan. Niet vanwege de vergelijking in een line up, maar de foto's op sociale media die gepost worden. De abs en de boobs, de lijnen en de wespentailles die er bij hen nu al zijn, terwijl ik nog ik mijn "mollige" dagen zit.