Ik heb voor dit jaar, we hebben het over 2024, geen wedstrijddoelen meer. Dus geen Europees Kampioenschap in Denemarken in oktober, hoe leuk me dat ook lijkt, maar daar heb ik als zestigplusser toch niks te zoeken, valt automatisch af. Na het debacle van het meedoen in de 40+ klasse sportmodels op het WK ga ik me niet meer meten met een veel te jonge leeftijdsklasse. Dat is alleen maar frustrerend en teleurstellend. 

Wat volgt is de Natural Olympia in Las Vegas. Die heb ik twee keer mogen doen en die ervaring is een mooie herinnering, zeker als je je dan ook nog twee keer Natural Olympiakampioen mag noemen.  Maar twee keer is genoeg geweest. (Ahum, ik ben besmet met het HD-syndroom, dus pin me hier niet op vast) 

De verwachting van velen was dat ik hier wel weer aan zou deelnemen, maar nee jongens, ik heb Vegas gezien en meegemaakt. Alles kan daar en de omgeving is waanzinnig, maar wat je als herinnering in je hoofd hebt zitten kan teniet gedaan worden als je denkt het nog eens over te moeten doen. 

Wat dan? 

Zoals ik al schreef, ik train lekker. Ik train al jaren lekker. Maar met een doel voor ogen trainen is nog beter je best doen, nog meer discipline aan de dag leggen, gemotiveerder zijn om je uiteindelijke doel te bereiken. En dat staat dan vast op een datum waarop jij moet pieken. Waarop je op je best moet zijn. Elke topsporter weet wat ik bedoel.

Op instagram stelde ik mezelf de vraag: Moet ik doorgaan met wedstrijdbodybuilding, met de nadruk op WEDSTRIJD? 

Ik stop niet met bodybuilding ( vind het woord altijd wat heftig, als ik naar mezelf kijk, maar dat is wel waar ik mee bezig ben: het bouwen aan mijn lijf), ik stop ook niet met trainen. Ik vind het nog steeds leuk om nieuwe ontdekkingen te doen, nieuwe dingen te leren, mijn voeding op orde te houden, maar met iets meer vrijheid daarin.

Er werd heel lief gereageerd met antwoorden als: doorgaan!, je bent mijn inspiratiebron!, niet stoppen!, doe je geen NO dan?, ik volg je al sinds 2017, natuurlijk ga je door!, en meer van dit soort oppeppende reacties.  Oppeppend en vleiend, en daar ben ik wel gevoelig voor. Maar ik vraag me af of de mensen die deze lieve woorden mijn kant opsturen wel weten wat een wedstrijdvoorbereiding inhoudt?

Het betekent:

# Dat je een tijdspad gaat maken. Wanneer is de wedstrijd en hoe lang heb ik nodig om in de gewenste shape te komen?

# Vanaf dag één hou je elke hap, gram bij wat je in je mond stopt. En dat gedurende de hele dag, gedurende de maanden die je nodig hebt.

# Elke week vindt er een confronterende vetmeting plaats. Confronterend, omdat er soms gewoon stops in de daling zijn of zelfs een klimmetje, waardoor je helemaal van slag kunt raken.

# Elke week maak je foto's van jezelf voor je coach. En geen leuke selfies, nee, in je ondergoed, zodat de veranderingen goed zichtbaar zijn. Dit wordt pas leuk als je je doel bijna bereikt hebt, eerder niet. 

# Je doel speelt al die tijd door je hoofd. Me-time all the way tot voorbij de wedstrijd. En dat probeer je te maskeren, want je hebt nog een familieleven en je familie leeft niet in jouw voorbereidingsleven.

# Je humeur kan veranderen, je bent niet altijd in voor een onverwachte gebeurtenis. Etentje, verjaardagsfeestje....

# Je thermostaat werkt niet goed meer. Je hebt het op een bepaald moment , wanneer je vetjes goed zakken, voortdurend koud, innerlijk koud, je bent niet warm te stoken. 

# Met het zakken van je vetjes zakt ook dus je humeur, je temperatuur en je sexdrive.  Wat inhoudt dat je een proces van voorbereiden op een wedstrijd niet alleen kunt doen, je partner lijdt mee. Als vrijgezel gaat dit dan wel weer heel goed.

# En dan komt je wedstrijd in zicht. Dan mag je hopen dat je bankrekening goed is aangevuld, want dan komt het:

Poseerlessen, Bikini, Schoenen, Inschrijving, Coachticket, Tanning, Make up, Haar, Fotograaf, Hotel, Vlucht, ( en die laatste kosten mag je dubbel rekenen, omdat je je partner meeneemt natuurlijk).