De ver-weg-oma

Hier 2.880 kilometer vandaan woont dit kleine meisje, Lily, onze kleindochter. Samen met haar mama, papa en haar trouwe vriendin Pita wonen ze op het Griekse eiland Zakynthos.. Ze is nu bijna 5 maanden oud.

Ondoenlijk, toch, als je dit koppie ziet, dat dit kleine dotje zo ver weg woont. Dan snak je toch naar knuffelen, vasthouden, dansen, zingen, gekke woordjes zeggen enzovoorts. Dat laatste: zingen en gekke woordjes zeggen (waarom zeggen we eigenlijk gekke woordjes tegen baby's?) doen we door middel van videobellen. Gefascineerd kijkt Lily altijd naar het kleine doosje waaruit een vreemde vrouw haar toelacht, en inderdaad gekke woordjes zegt, een liedje zingt of iets met haar mond doet wat niet valt te omschrijven. Dat laatste vindt ze heel leuk, want mijn beloning is altijd een allervriendelijkst lachje. Dat dat lachje voor mij bedoeld is of dat ze lacht omdat er een mafkees in het platte doosje zit(telefoon) doet er niet toe. Ik smelt telkens weer als ik die mondhoekjes omhoog zie gaan en haar oogjes zich toeknijpen en ze een allervriendelijkst gezichtje krijgt.

 

We schrijven nu eind september; Lily is op 1 mei geboren, we gaan straks haar 5 maanden-oud-zijn vieren . Bij haar thuis!!! Ik kan bijna niet wachten om al die eerder genoemde dingen te doen, maar knuffelen vooral. 

 

Toen Lilian geboren werd was er een hele familiedelegatie aanwezig om haar te begroeten. Ooms en tantes, neefjes, nichtje, opa en oma waren uit Nederland overgekomen. Het was een hele gezellige bijeenkomst met Hollandse beschuiten met roze muisjes. Maar helaas ging iedereen weer terug naar Nederland en moesten we haar groei en ontwikkeling volgen via de filmpjes en foto's en de levende beelden via het videobellen.

 

Maar over een paar dagen is het eindelijk weer zover! Opa en oma vliegen van Nederland naar Zakynthos en een paar dagen later voegen haar tante en oom uit Spanje zich bij ons en genieten we weer van een familiebijeenkomst in een andere gezellige setting.  

Toen we in het voorjaar op bezoek waren was de temperatuur op het eiland heel aangenaam. De zomer was tropisch warm waardoor het bijna onmogelijk was om met een baby een wandelingetje te gaan maken. Maar het najaar biedt weer aangename temperaturen, en bovendien is Lily nu wat ouder, zodat we er met haar op uit kunnen. Wandelen samen met haar en Pita, zwemmen met haar en natuurlijk heel veel kroelen. Want wie weet hoe lang het daarna weer gaat duren voordat een nieuwe gelegenheid zich voordoet?