Feestje

Je zal maar jarig zijn op 4 december, en je vader  op 5 december en dat is ook nog eens de dag dat Sinterklaas zijn verjaardag viert. Je zal maar twee jaar geworden zijn en het geluk hebben dat je papa en mama deze spannende gebeurtenissen een beetje voor je gespreid hebben, want anders lijkt het wel of je leven sinds de geboorte van je zusje een aaneenschakeling is geworden van gebeurtenissen waaraan cadeaus gekoppeld zijn.

Wie is de gelukkige?

Max is de gelukkige wie dit allemaal overkomt.  Tess, zijn babyzusje, was al voorbereid, maar toen zij daar daadwerkelijk was én bleef veranderde er wel iets. Hij moest mama nu delen met zijn zusje die door te huilen mama's eerste aandacht had en of Max nou zo nu en dan een klap uitdeelde aan zijn zus veranderde daar niets aan; hij kreeg er zelfs voor op zijn flikker.

Sinterklaas was ook voorbereid en wel door het volgen van het Sinterklaasjournaal en door het bezoeken van het Sinterklaashuis. En de schoencadeautjes waren net zo leuk als de cadeautjes die de kraamvisite voor hem mee bracht.

Zijn verjaardag was ook voorbereid. Max kon iedereen vertellen hoe oud hij was en hoe oud hij ging worden "Tee!". En aangezien Max's verjaardag midden in de week viel en ook nog eens op het moment dat ze met zijn viertjes een midweek vakantie zouden vieren was het grote feest afgelopen zaterdag. 

Jarige Job Max

En zoals kinderen hun eerste verjaardag nog niet begrijpen, zo is dat met een tweejarige, zoals Max , wel heel anders. 

Na het binnenstappen in de gang hoorden wij,  zijn opa en oma , hem van boven al roepen "Cadeau!"  Wij wisten nog, bij zijn eerste verjaardag was de jarige helemaal verguld met pakpapier wat scheurt. Maar bij zijn tweede verjaardag wist Max al dat er onder dat pakpapier iets veel waardevollers zou zitten. En dan heeft dat scheuren opeens een heel andere functie.

Eenmaal boven gekomen( ze wonen boven, immers) werd het grote pak snel opa uit handen genomen en rukkend en scheurend van pakpapier ontdaan.  Het heeft totaal geen zin om een cadeautje voor een tweejarige feestelijk in te pakken, want weg met die troep eromheen, eraf moet het! De verbetenheid waarmee dit gebeurde heeft iets weg van een hongerige tijger die zich op zijn prooi heeft gestort. 

Dank je wel, allemaal

Je zou denken dat hij na al die pakjes en cadeautjes de kluts helemaal kwijt is en bij benadering niet meer weet van wie hij iets heeft gehad. Maar niets is minder waar. Van veel cadeautjes wist hij de namen van de gever te noemen. En als er een dankbaar kind is dan is Max het wel. De dag na zijn verjaardag heeft hij met alle gekregen speeltjes gespeeld. Je kan ook zeggen dat het allemaal dingen waren die zijn belangstelling hebben, van de pannetjes tot de graafwerktuigen en het werkbankje. 

Verjaardagen in een  "nieuw huis"

En vandaag is Max dus echt jarig en hebben ze zijn verjaardag nog eens bescheiden over gevierd met een gebakje en kaarsjes die uitgeblazen mochten worden en een bezoek aan de kinderboerderij en de speeltuin binnen.  Met eenden voor de deur en konijntjes in het wild.

Morgen is papa aan de beurt om kaarsen uit te blazen en mag Max de Sint een handje geven.

Wat een belevenissen voor zo'n klein mannetje. Vind je het gek dat hij de eerste avond in zijn vakantie niet kon slapen en "Thuis, auto.." jammerde. Ja, dan verlang je terug naar je oude huis met je eigen vertrouwde kamertje en je eigen bed. 

De verhuizing is maar tijdelijk, hoor Max. Maar wat dat betekent snap je nog niet echt, denk ik.