Ja, je zal maar net geboren zijn, nadat je tijdens een bloedhete zomer in de buik van je moeder hebt gezeten.

Heerlijk om dan frisse lucht te happen. Daar slaap je dan weer goed op, echt waar, ik kreeg mijn ogen bijna niet open. Ja, soms deed ik dat wel, omdat ik dan honger had. Dat vond iedereen prima, dan dronk ik en dan viel ik weer in slaap. Maar oh wee, als ik dat deed midden in de nacht. Dan deed ik mijn ogen open, en dan zag ik niks! Echt niks, he, dan schrik je toch? Ik dacht dat ik blind geworden was en zette het op een brullen. Maar als mijn moeder dan het licht aandeed en mij te drinken gaf was ik wel weer gerustgesteld, maar begrijpen deed ik het niet.

Viel ik dan weer in slaap en werd ik dan weer wakker, schrok ik me weer een hoedje. Help! Ik zie niks! Zelfs mijn grote broer niet, niemand, niks en dan brulde ik weer zo hard als ik kan. Dan kreeg ik weer te drinken; ik zat eigenlijk nog vol van een uurtje of twee geleden, maar vooruit dan maar. Maar ja, ik ben nog zo klein dat nog  niet alles op elkaar afgestemd is : mijn mond denkt zuigen, mijn maag denkt ho! stop! vol! Mijn luier wordt vol en mijn maag denkt hup , leeg! En dat tegelijkertijd. En mijn moeder denkt, tis mooi! En wikkelt mij vervolgens lekker strak in een dwangbuisje maat 56. 

Het is sinds die tijd dat ik mijn ogen maar gewoon dicht hou, dan weet ik niet of het donker is of licht. Mama denkt dat dit het ei van Columbus is, dat strak ingepakt wegleggen van mij , maar ik weet wel beter. 

Maar vandaag was ik het zat. De zomer was aangebroken blijkbaar, want het was opeens snikheet. Iedereen liep in zomerkleren, mijn broer zat nog net niet in het badje buiten. Nee, die zat leuk te wezen in mijn emmer. Nou ja, okee, hij is van hem ( geweest, hoor) Warm dus, zomerweer en toen had ik het gehad met die dwangbuis. Krijg je net zin om op je neus te krabben of een beetje te duimen hebben ze je handen verstopt in en kan je gewoon niks. Misschien moet ik het maar weer eens op een brullen zetten! Of gewoon oefenen op de burrito break-out.