Stop! Niet te verwarren met: Ik stop.

Ik moet verduidelijken wat ik hiermee bedoel. Ik ben een verwoed instagrammer; ik volg veel mensen die dezelfde sport doen als ik, en dan vooral die uit mijn leeftijdscategorie. En ik moet zeggen dat het aanstekelijk is wat er verkondigd wordt, in die zin dat ik het gevoel heb dat ik erin mee moet gaan. Weer vaag, denk ik.  Dit bedoel ik.

Kijk eens wat ik kan: ik ben 67 jaar en ik kan nog een koprol maken. Of ik ben 55 en ik feest nog mee op festivals, of ik ben 74 en ik doe aan krachtsport, of ik ben 90 en loop een marathon. Dit zijn leuke berichten om te lezen en ontzettend fijn om te zien dat er mensen zijn die geen leeftijdsbeperking hebben. En ook ik deed er soms aan mee. Kijk eens wat ik kan, net als toen ik jong was.  "Age is just a number." klopt, maar laten we daar nou niet teveel mee te koop gaan lopen. Ik bedoel hiermee te zeggen, je boft dat je leeftijd je geen beperkingen oplegt, maar dit is ook maar een kwestie van geluk hebben. 

Toen ik ziek bleek te zijn en geopereerd moest worden was ik in één dag veranderd van iemand die alles aankon in een zwak vrouwtje wat amper op haar benen kon staan. Zo snel kan het gaan. En gelukkig ben ik er weer bovenop gekomen, ook door eraan te werken dat ik weer snel zou herstellen, maar dat heeft niets met respect te maken. Misschien met Wil(lie)skracht, maar ook dat is een kwestie van geluk als je dat hebt.