Feliz cumpleanos

Yes!! Yes!! Yes!! Na jaren de verjaardag van onze oudste dochter Esther niet hebben kunnen vieren, omdat het vakantie was en dochterlief zo snel als mogelijk was Nederland verliet om de zon op te zoeken in zuidelijker gebieden. Maar dit jaar is het gelukt! Deels omdat ze het zelf zo geregeld heeft en deels omdat ik het voor elkaar kreeg door haar een ticket ( retour, maar ja , je kan niet alles hebben) te schenken zodat we elkaar weer zouden zien. En met we bedoel ik iedereen hier. En morgen is het zo ver, én jarig én weer voor een paar dagen bij ons. Om alle verjaardagen te vieren en elkaar te zien en gezellig bij elkaar te zijn. Voor een paar dagen, maar daarna gaan we zelf op vakantie en gaan we haar "thuis" opzoeken. 

Op bezoek 

Na een jaar gaan we haar opzoeken op de plek waar ze haar geluk heeft gevonden. Na een jaar pas, ja, maar Spanje is door de week net zo ver of dichtbij als Amsterdam ( waar ze eerst gewoond heeft) of Crabbehof, of Dubbeldam of Papecity ( voor de niet ingewijden: Papendrecht). Nou ja, Dubbeldam is wel dichtbij, want daar ben ik elke week een dag en ik fiets er doorheen. Ha! Ik woon er zelfs. Maar door de uitwisseling van berichtjes in de family-app is de afstand zo klein en zijn we heel dicht bij elkaar.  Mooi woord voor de Dikke van Dale, want elke familie heeft wel een "family-app",  als je het mij vraagt. Of schrijf je  familyapp? Of family app.? Met een punt erachter? Lezen is altijd anders dan spreken en nu lijkt het of het een familyjep is. Maar  ik dwaal weer verschrikkelijk af. 

Morgenochtend staat het welkomstcommite op luchthaven Zestienhoven klaar om de verloren dochter binnen te halen. 

The Hague airport, ik weet het. Maar ik blijf Zestienhoven zeggen, want ik weet dat Den Haag/ The Hague gewoon niet in Rotterdam is. Iedereen in Nederland weet dat, haha. Net zoals dat iedereen weet dat niet Den Haag de hoofdstad van Nederland is,  maar Amsterdam. Ging je toch even twijfelen? Of dacht je dat het Haarlem was? Hahaha. Afdwalen, afdwalen....

Komt omdat ik misschien een beetje zenuwachtig ben. Je had vast al eerder gelezen dat ik van vastigheid houd. Veranderingen maken me nerveus. Vorig jaar was het erg natuurlijk toen Esther aankondigde te gaan EMIGREREN. Slik!  Die zien we nooit meer dacht ik.  Maar wat een verrassing was het toen ze een paar weken later opeens op mijn verjaardag voor mijn neus stond.

 Beetje nerveus vanwege de verjaardagen en wat ik allemaal nog moet doen,  want ik ga zelf dit jaar twee weken  weg. Weet je nog, ik ben een huismus. Twee weken, he. Vliegt om natuurlijk, maar ik heb genoeg aan een week. Maar ik ga niet alleen en  de pater noster familias geniet altijd van een lange vakantie. Dus pas ik me aan. Nee hoor, zo heftig is het niet, maar  het schrijft wel leuk.  Maar kom, zover is het nog niet. Eerst verjaardag nummer twee .