Het WK Naturel Bodybuilding van 2024 is achter de rug. Er zijn inmiddels twee weken voorbij en het lijken wel twee maanden. Hoe heb ik het ervaren dit keer?

Als ik terugblik op de voorbereiding kan ik zeggen dat dit heel goed is gegaan. Zeker als je bedenkt dat ik tussen het NK en het WK nog drie weken op Zakynthos heb vertoefd om de geboorte van ons vijfde kleinkind mee te maken. Lily, een schattig klein meisje is op 1 mei geboren. Ik had dit niet willen missen en de drie weken bij mijn dochter en haar man en met Lily waren onvergetelijk. En als ik zeg dat ik drie weken in Griekenland ben geweest, dan weet iedereen dat daar heerlijk eten bij hoort. Maar om de schade van teveel eten enigszins te beperken heb ik wel veel en goed kunnen trainen in een geweldige gym. Schade? Welnee, ik bleek zelfs een pond lichter dan bij vertrek naar Griekenland. 

Uiteindelijk heb ik gewoon op onderhoud gegeten tot aan het WK op best nog veel calorieën. Of dat goed heeft uitgepakt?

Eerlijk gezegd weet ik het niet zo goed. In de ochtend toont mijn huid bij een laag vetpercentage altijd slap en moet het zich gaan vullen in de loop van de dag. Maar omdat ik me in mijn jeugdig enthousiasme had ingeschreven voor de sportmodelklasse , wat als eerste op die bewuste wedstrijddag aan moest treden, stond ik er nog wat povertjes bij. Dan moet je al in de ochtend meer eten, zal je nu denken, maar hoe sta ik er dan later op de dag bij, blijft dan door mijn hoofd jagen. Eerlijk gezegd ben ik een schijtebroek als het op laden aankomt, bang om alles van de voorgaande weken, maanden in één klap te verpesten. Misschien dat ik daarom zo hoog in kcal moest blijven zitten.

Sportmodels was een flop natuurlijk. Een grote vergissing om in de 40+ klasse nog te denken dat je ergens beter dan op de laatste plaats kunt eindigen, maar een andere klasse hoger dan 40+ was er niet en soms moet je een gokje durven wagen, niet? De mini-shoot met Frans Beljaards was in ieder geval wel leuk, dus daar werd ik nog blij van.

Dat het WK in Nederland gehouden werd was aan een kant heel leuk en relaxed, maar had ook mindere kanten. Er was vanwege de enorme organisatiedrukte geen tijd om een bijeenkomst voor het Nederlands team te organiseren, zoals gebruikelijk was bij eerdere WK's in het buitenland. Er waren wat bekende atleten van eerdere wedstrijden, maar ook nieuwkomers in Team NL waarvan ik geen idee had wie ze waren toen we bij elkaar moesten staan voor de teamfoto. Geen gebruikelijke teamgeest dus, mede doordat de organisator van het WK, onze bondspresident, het veel te druk had met haar werk  en de contacten die gelegd moesten worden. Geen teamcaptain die haar taken kon overnemen, want hij nam zelf deel aan het WK en dus druk met zichzelf. Kortom, dat was een gemis.

Dat er geen buitenlands reisje bij hoorde vond vooral Peter erg jammer, maar was voor mij wel veel ontspannender.

Toen het NK georganiseerd werd en bekend werd dat het WK op dezelfde locatie gehouden zou worden, had iedereen zijn bedenkingen. Zou een theater niet meer allure hebben, zou de backstage wel voldoen, de fotografie in orde zijn, de tanning? 

Maar Sandra zou Sandra niet zijn als zij hier steekjes zou laten vallen. Met andere woorden; het was perfect! De zaal was groot, het podium was groot en met een rustige achtergrond. Vele malen beter dan de drukke achtergrond die we altijd bij de Olympia zien. De backstageruimte was groot. De tanning perfect; iedereen stond in dezelfde kleur op het podium. De DJ's waren goed. De belichting was prachtig, zeker bij de prijsuitreikingen. En er werden weer volksliederen gespeeld, een WK waardig moment voor de goudwinnaars. De fotografie was goed geregeld en wat de foto's betreft die nu mondjesmaat voorbij komen, kan ik zeggen dat ze erg mooi zijn. Ik wacht zelf nog met smart op mijn foto's en video, dus ik kan er nog niets over zeggen wat de bewerking voor mij heeft gedaan. 

Ik heb altijd de luxe dat Peter alles voor mij regelt, de inschrijving, het verblijf en het vervoer. Mijn personal assistant en chauffeur, mijn coach, company, best friend and lover ineen. En dan vind ik het ook altijd een extra luxe als mijn coach Richard er ook is. Gewoon voor de support, want het werk is natuurlijk al eerder gedaan. 

In de middag was het tijd voor mijn opwarmrondje en mijn optreden op het grote podium. Zoals ik al zei, ik kijk uit naar de foto's en video, want ik heb geen idee hoe ik het ervan af gebracht heb in vergelijking met de andere dames. Waar ik op het NK nog won en met goud naar huis ging, mocht ik nu met een vierde plaats genoegen nemen. En vier is net niks, vind ik. Vierde bij de 50+ van de zes dames en eerste van de 60+. En nou kan ik er natuurlijk meteen achteraan gooien dat er geen competitie was in de 60+ klasse, maar misschien moet ik me dan maar weer vasthouden aan het commentaar van de speaker op De Natural Olympia; " She scared them all!", niemand durft het tegen mij op te nemen. In die zin ben ik blij dat ik mij wederom voor een jaar wereldkampioen mag noemen!!

En wat zijn mijn plannen? Voor dit jaar geen wedstrijden meer, al paaien ze me weer met een vliegticket naar Las Vegas, ik blijf thuis. Er staan voor september twee shoots gepland, maar daar ga ik niet voor in een soort van voorbereiding om er zo strak mogelijk bij te staan. Een wat "vollere" Willie , als mijn reverse-prep, mijn lean-bulk gaat lukken.