Bewustzijn

Ken je deze foto nog? Ik wel! Ben dol op grote wielen die kunnen draaien, maar als ze stilstaan vind ik ze ook nog geweldig. Dus toen ik door had dat ik nog eens naar die tractor mocht vond ik dat helemaal geweldig. Maar op de dag dat ik er dus weer kwam, liepen mijn moeder en ik er gewoon langs, de deur door en naar binnen. Vooruit dacht ik, het  moment zal nog wel komen dat ik daar weer een keer op mag zitten. 

Maar ik ben nu al een paar keer vlakbij de tractor geweest, ja, inderdaad, vlakbij de tractor.... En weer door naar binnen. En daar is het ook wel leuk, hoor. Ik heb er zelfs geslapen. Nou ja, uiteindelijk viel ik  in slaap. Aandringen op door blijven spelen had geen zin, de leidster was niet te vermurwen, ik moest net als de rest slapen. 

Weer langslopen..

Je weet dat mijn mama nu veel thuis is, omdat mijn zusje geboren is, en we doen allemaal leuke dingen samen. Zoals koekjes bakken. Ik had al geoefend met mijn kleurenklei, maar ondanks dat mijn koekjes er goed uitzagen, smaakten ze verschrikkelijk! Maar de echte waren heerlijk!! Ik kreeg vandaag niet de kans er nog meer op te eten , omdat ik weer naar de tractor moest. Ja, je raadt het al, langs de tractor.  Ik had er thuis al zo'n vermoeden van. Om eerlijk te zijn had ik dat vorige week ook al en omdat ik het thuis wel heel prima vind,  had ik er iets op bedacht. Ik hield me gewoon van de dove. En dat was makkelijk, want ik had gewoon brood in mijn oor gestopt.  De volgende dag deed het wel een beetje pijn, mijn oor, maar je moet wat, he.

En toen oma vrijdag naar het kinderdagverblijf vroeg heb ik even hard gegild, zodat ik haar niet kon horen. Zo! En zondag heb ik aan elke kant een papatje in mijn oor gepropt; paste precies! Maar ja, toen moest ik wel de volgende dag naar de dokter, omdat mijn oor weer/ nog pijn deed.  En bovendien, het had niks opgeleverd, want ik moest de volgende dag gewoon weer....langs! de tractor. Ik zei nog tegen mama,  ik wil niet!  Maar misschien had mama ook wel frietjes in haar oren.