Afzien

Nadat ik na mijn laatste wedstrijd had besloten om voorlopig niet meer in bikini op een podium te staan en te lopen in een uitverkochte theaterzaal mocht ik weer eten en drinken wat ik wilde. Voorlopig geen restricties meer wat betreft mijn voeding. De trainingen zouden als vanouds gewoon 5x per week doorgaan, maar een keer overslaan zou geen doodzonde zijn.

Dat kwam in de vakantie goed van pas, want dan ligt normaliter het hele dagritueel op zijn kont. Je treuzelt eigenlijk de hele dag, met je ontbijt, met het lezen van de krant, met aankleden en daardoor kom je eigenlijk in tijdnood, want je tussen-de-maaltijden-door-maaltijd komt helemaal in de knel, tenzij je je lunch weer opschuift, wat gewoon kan..omdat het vakantietijd is. Gewoon de hele dag door lanterfanten, want je hebt toch geen plannen. Waar slaat die titel boven dit stuk dan op, hoor ik je denken.

En als je het niet dacht wijs ik je er even op: slaat nergens op : afzien. Het heeft ook totaal niks en ook weer alles met vakantietijd te maken.

Het zit zo.

Vergelijk het maar met je helemaal volproppen met iets wat je ontzettend lekker vindt. Laten we zeggen in mijn geval kersenbonbons met pure chocola. Die mag je ongelimiteerd  weken lang eten. En nou niet zeuren over dik worden of gaten in je kiezen; het is hypothetisch. Nou en dan mag je het helemaal niet meer, zelfs niet aan ruiken. De snoepers herkennen het direct en de hartigen onder ons snappen het ook als ik pure kersenbonbons vervang door pizza. AFZIEN, hè. 

Wie mij kent weet dat dat geen afzien is voor mij. Okee, dan geen kersenbonbons,  boeie!

Weet je wat pas afzien is geweest? En dat ontdekte ik vanmiddag pas eigenlijk. Het moeten missen van mijn vaste date op vrijdag. Door de vakantie zijn mijn vaste afspraakjes op vrijdag komen te vervallen. Het gaf wat luduvudu, maar doordat er app contact was en af en toe een kort bezoekje tussentijds was het uit te houden. Maar nu ik morgen ( vrijdag) plots moet werken komt mijn eerste afspraak na weken te vervallen en dat is AFZIEN! Om mijn leed wat te verzachten heb ik een bezoekje gebracht aan het liefste , mooiste en schattigste jongetje dat ik ken, dit als compensatie voor een verloren oppasdag.

Want ik realiseer me dat er te veel heeft plaatsgevonden: mijn binkie boy heeft vier tanden! Hij loopt achter een karretje! Hij klimt overal op waar hij zijn knie op kan leggen! Hij drinkt zelf met een rietje! Wie weet praat hij volgende week met me.

Ja, zo hard gaat het en ik mag niks missen.