Vergeten kind(eren)
Je zal maar op 4 december jarig zijn. En je vader op 5 december, tegelijk met de Sint. Dan moet je wel heel erg gaan denken dat Sinterklaas je vergeten is als blijkt dat het al 6 december is en alle kranten en tv stations vermeldden dat de Sint al weer op zijn terugreis naar Spanje is.
Sint naar Spanje en jij en je zus hebben geen enkel cadeau van hem gehad. Ja, op school, maar die jute zak waar iedereen het over had stond mooi niet voor jouw deur.
Misschien dacht Sinterklaas, die Max heeft al zo veel cadeautjes voor zijn verjaardag gehad, het is wel mooi zo. Nou ja, beetje gelijk had ie dan ook wel, het was best veel. Maar Tess dan? Was Sint haar dan echt vergeten? Het was al zo slikken als ik een cadeau mocht uitpakken en zij alleen maar toekijken. En Stan dan? Ja , die had een soundblaster/ karaoke-set van de Sint gehad, de bofferd. Armin van Buuren schalde nu door de hele buurt, en Stan maar meehopsen. Ja, ja, ja, ja!! Die was dolgelukkig.
We gingen naar opa en oma. Ik dacht nog, misschien staat daar wel een jutezak met pakjes. Nou, niks , hoor. Niet voor de deur, niet in de gang, niet in de garage. In de schuur mocht ik niet kijken, want het was te koud. Pff, ik heb net een nieuwe winterjas, maar oma zei dat Stan zo zou komen. Wat heeft dat er nou weer mee te maken? En maar geheimzinnig blijven doen.
Eindelijk kwam Stan. Met zijn soundblaster en microfoon. Helemaal trots natuurlijk, snap ik best. Maar ik wilde toch echt de schuur even checken om er zeker van te zijn dat Tess en ik niet meer meetelden voor Sinterklaas, althans niet voor de grote cadeau's. Maar het was nog steeds te koud buiten, volgens iedereen. Iedereen vond het opeens te koud.
Toen vond oma een brief. Van wie denk je? Van Sinterklaas. Of ik de pakjes op een servicepunt wilde komen ophalen, zeker. Mooi niet! Maar nee, het werd een soort van puzzeltocht naar.... ja, hoor, de schuur! Nu mochten we gelukkig wel naar buiten. Opa had zeker gezien dat de temperatuur was gestegen.
Geweldig Sint! Wat een grote zak en wat veel presentjes voor mij, en Tess, en mij en Stan en mij en Tess en Stan en voor mij en mij. Stan en Tess waren ook hartstikke blij en ik helemaal natuurlijk. Nu geloof ik wel weer dat Sinterklaas bestaat.
We waren al zo blij, maar later werden er nog meer pakjes gebracht. Je gelooft het toch niet, he.
Het werd een leuke avond , waarbij we alledrie zelfs in het bubbelbad belandden.