Daan, 2 jaar
Als je 1 jaar wordt heb je er geen benul van wat er allemaal om je heen gebeurt, maar als je 2 jaar wordt snap je al een heleboel van alle commotie om je heen. En zeker als je grote voorbeeld ( je broer) een paar weken eerder al voorgedaan had hoe het er op een verjaardag hoort toe te gaan.
Hiep, hiep, HOERA!! en je beide handen in de lucht.
En als ze aan je vragen hoeveel jaar je geworden bent, zeg je braaf "Twee jaar!", want dat heb je wekenlang geoefend. En dat je de kinderen in het klasje ,waar je verblijft als je ouders werken, iets mag geven heb je al gezien van het festijn bij je broer op school toen hij mocht trakteren. En dus loop je ook je sjouwen met een grote kist vol knutselwerken van je mama waarin iets lekkers verstopt zit naar je "school".
Ik mag die dag van de juf gewoon op de tafel gaan staan en de andere kinderen klappen en zingen, kennelijk omdat ik op de tafel loop, of misschien vinden ze mijn feestmuts te gek. De rozijntjes die mama in de kikkerkoppies verstopt had worden snel gevonden en bovendien zitten er nog andere snoepjes bij! Nou dan weet je dat het echt een feest is.
In de straat waar ik woon rijdt er iemand weleens op een kwat. Een wat? Een kwat, een motor met vier wielen. Als ik hem zie valt mijn mond open en kijk ik hem na tot hij helemaal verdwenen is. Geweldig! En nou komt het...mogen jullie raden wat ik voor mijn verjaardag heb gekregen: een KWAT! En dan nog in mijn maat ook. Vnaf nu ga ik op mijn kwat naar het KDV, de AH met mama en scheur ik met zo'n 2,5 km per uur door de straat.
En toen ik dacht dat mijn 2e verjaardag echt voorbij was, kwam er visite. Visite met cadeautjes, alweer voor mij. Zou het alweer tijd zijn voor mijn 3e verjaardag?
Als je 2 jaar bent is er zoveel om je over te verwonderen....