Voorbereiden 2.0
Je weet misschien nog wel dat ik schreef over mijn voorbereiding op mijn wedstrijd in april? Nee? Nou dan weet je vanaf nu dat ik eind april een wedstrijd heb en voor de details hierover moet je even terug naar mijn blogje over mijn voorbereiding. En vind je dit geen leuk onderwerp, afsluiten dan maar. Tot de volgende blog over Max.
Maar misschien word je toch een beetje nieuwsgierig bij het zien van deze foto. Dit is mijn buik, althans een deel ervan. En de foto heb ik gemaakt omdat dat zichtbare adertje een van de eerste tekenen is dat mijn vetpercentage aan het zakken is. Eindelijk zou ik haast zeggen. Eindelijk?? hoor ik velen van jullie denken, je was al gewoon dun. Maar je kan zelfs dun zijn met een relatief hoog vetpercentage en gevuld met een laag vetpercentage.
Okee, het wordt dus lager, maar aan de metingen is niet zo heel veel te merken. Maar de spiegel zegt iets anders. En wat de spiegel zegt is belangrijker dan wat de meting aangeeft.
Boring!!!( op zijn Engels dan, he, supersaai dit) Maar ik moet het toch even kwijt, want hoe saai deze materie ook is voor buitenstaanders, het houdt mij elke dag bezig. Mijn dieet, de pure paaseitjes die ik moet laten staan, de trainingen ( die wonderwel heel goed gaan) de spiegel, de spiegel en de spiegel die vertelt hoe het gaat, het poseren , wat af en toe ruzie oplevert met de coach ( vanwege mijn niet al te serieuze houding) mijn poseerschoentje wat kapot gaat ( verdikkie, nog een kostenpost erbij) de bindweefselmassages, het cuppen en de pakkingen, de bikini die ik niet meer pas ( omdat de eindeloze billenoefeningen ervoor hebben gezorgd dat mijn broekje gewoon te strak zit ; dit is de grootste kostenpost) mijn lange haar ( knippen of niet, die droge bos) mijn kleine teentje wat zo vaak zo zeer doet( au!!) en even de angst dat ik mijn waisttrainer kwijt was, net nu!
Maar de verstrooidheid komt met de afname van de koolhydraten; hij zat gewoon in mijn tas. Voor niks gezocht, gevraagd en in angst gezeten. Voor de niet-ingewijden: een waisttrainer is een korset wat je taille helpt in model te brengen. De eerste keren denk je tijdens de training dat je stikt, maar nu vind ik het heerlijk stevig, vooral met de zware squats en deadlifts.
Hahaha, ik hoor jullie denken: beetje valsspelen met al die hulpmiddelen, zoals die cups en waisttrainer, maar ik zweer je , het kan nog veel valser. Zoals het gebruik van verboden middelen, maar daar doe ik niet aan mee, vandaar mijn "natural"- wedstrijd. Op mijn wimpers na zijn al mijn onderdelen origineel anno 1957.
Ik heb nog vijf-en-een-halve week te gaan. Ik heb er nu nog zin in, maar er komt straks weer dat moment dat ik hoogwatervrees krijg en dan start het echte afzien. Niet voor mij, maar voor mijn hubby en altijd positieve coach Peter.
