Het vertrek van ons van de vertrouwde sportschool, De Ringer Sportplaza in Dordrecht, naar een homegym op zolder was een goed idee tijdens alle lockdowns van de afgelopen twee jaar. Ik kon trainen op mijn tijden, met mijn muziek, in kleding waarbij ik me niet hoefde te verhullen voor toeschouwers en dat was goed. En voor voorlopig is het goed, maar nu ik me aan het voorbereiden ben op een wedstrijd mis ik een belangrijk iets uit de sportschool: de zaal met de enorme spiegelwand en de geweldige belichting voor mijn poseermomenten.  Ik heb in huis genoeg ruimte en anders is er de tuin, maar de grote spiegelwand mis ik enorm. Uiteindelijk moet je het natuurlijk zonder spiegel doen; op het podium hangt tenslotte ook geen spiegel en daarom heb ik de hulp ingeroepen van mijn thuiscoach. Hij helpt me om de puntjes op de i te zetten en aan zijn aanwijzingen heb ik altijd heel veel.

Ik ben nu eindelijk in geschreven en wel onder nummer 67. Ik had nummer 64 wel mooi gevonden, maar dan had ik maar eerder moeten zijn. De voorbereiding verloopt nog steeds volgens plan. Mijn gewicht en vetjes zakken heel langzaam en dat is prima. Ik zit nog steeds op 1965 kcal, maar ik ga er nooit overheen, ook niet als ik er de dag ervoor onder zat.Het nadeel van het zakken in gewicht en het verlagen van het vetpercentage is, dat als je ouder bent zoals ik, je huid enorm slap gaat worden en er rimpelig(-er) uit gaat zien. Ik probeer dit zoveel mogelijk te verhullen door een goede houding aan te nemen; rechtop, borst vooruit en kin op. Dit slappehapgedoe van de oudere huid irriteert me wel heel erg, maar er is niks tegen te doen. Ik hoop dat als ik straks mag gaan laden dat het zich iets laat opvullen, maar dat moet ik dan straks gaan ervaren, want echt durven laden heb ik nooit.

De trainingen verlopen nu wel wat zwaarder dan voorheen, maar dat ik logisch, zeker als de nachtrust weer eens niet goed was. Mijn energielevel is wel gedaald, merk ik. Ik heb op de fiets vaak wind tegen, ook bij windstil weer.

Ik ben ontzettend blij dat ik straks de keus heb uit twee prachtige bikini's die uit Rusland komen. Ik had ze voor de oorlog al in huis en ik weet niet of het nu nog mogelijk zou zijn geweest om er een bij Svetlana te bestellen. Vorig jaar stuurde zij mij een bikini als sponsoring, maar aangezien de wedstrijd toen niet doorging heb ik die niet kunnen dragen en daarmee geen tegenprestatie kunnen leveren in de vorm van reclame voor haar bikini's.

Ik zit met een dilemma deze week. Ten eerste zijn we uitgenodigd om te komen eten bij mijn dochter en haar gezin, maar ik denk dat ik dan de voedselinname wel kan berekenen. Bovendien is een keer onbezorgd en zonder de macroberekening eten geen probleem, maar twee keer in een week wordt wat lastiger. Er staat een etentje met collega's gepland en bij etentjes met grote groepen heb je niet altijd een vrije voedselkeus, dus daar moet ik nog even goed over nadenken. Ik heb voor die tijd gelukkig nog overleg met mijn coach Richard. Als hij besluit om mijn calorieën nog iets te verlagen dan gaat dat etentje niet door. Althans niet voor mij. Ik zal hem vantevoren goed voorzien van foto's zodat hij een goede beoordeling kan maken. En ja, ik kan de menukaart vast bestuderen natuurlijk. 

Maar even resumerend: alles gaat goed, ik voel me goed, ik heb er zin in en vier weken zijn goed te overzien. Tot de volgende update.

Hebben jullie trouwens al gezien dat er een interview met mij op Linda.nl/Fit&Gezond staat? En dat er binnenkort een boek van mij uitkomt?