Mama en papa zijn aan het werk en tante mag het spits afbijten. Om half acht is ze aanwezig voor de laatste instructies.

Max begint met uitslapen, maar tante vindt het om 9.00 uur wel welletjes en maakt hem zachtjes wakker. Een slaperig, maar vrolijk koppie kijkt haar aan. Tot zover mijn informatie over wat er in huize v. S/van 't Zelfde heeft plaatsgevonden. Big Brother (Grannie) is watching.....(via de babycam)

Om half 12 ga ik de honneurs waarnemen, omdat tante andere afspraken heeft staan. Ik ben heel benieuwd hoe baby Max het met tantetje heeft gehad. Volgens het "babyMaxschema" slaapt hij als ik straks kom.

Wordt vervolgd.

Aflossing van de oppas

Ik mag tante gaan aflossen ( op haar officiële oppasdag notabene) ,maar zo'n opoffering vind ik het natuurlijk niet.

Als ik arriveer is alles onder controle: Max slaapt, tante Netflixt. De kleine vent heeft keurig zijn flesje opgedronken. Hij heeft nog wat geflirt met zijn tante door steeds zijn tandeloze bekje te laten zien in een stralende lach. Tante Anouk was al verliefd, maar is nu smoor.

Even later ben ik alleen met een slapende Max en een instructiebrief over de melkklontjes, de flessenwarmer die niet automatisch  afslaat, maar blijft doorverwarmen en de voedingstijden/ speeltijden. Ik heb het net allemaal tot me door laten dringen of daar hoor ik een bekend geluidje.

Eerst de fles maar in de warmer ( die niet afslaat, net zomin als het gasstel thuis met de pan eitjes-niet de eerste keer-) In mijn haast om naar mijn kleinzoon te gaan ben ik helemaal de pan eitjes vergeten die lekker stonden te koken. Gelukkig dat Anouk ze uit heeft kunnen zetten. Hardgekookt , dat zijn ze!

Dus nu die fleswarmer in de gaten houden!

Max is wakker en ik mag hem eerst zijn pipetje Infacol geven. Hij sabbelt het lekker op. Luiertje checken, maar die is nog droog, dus we gaan meteen voor de fles.  De temperatuur is goed en ik ben de flessenwarmer niet vergeten.

Dat vindt Max ook een goed idee, want hij drinkt gretig. Zo gretig, dat zijn slab helemaal nat wordt en hij zich bijna verslikt. Even rechtop voor een adempauze en er volgen een paar boeren waar boeren U tegen zouden zeggen. En weer verder met drinken. Binnen no time is de fles leeg. Geweldig! Na nog een paar grotemannenboeren besluit ik nog maar wat melk op te warmen. Wie weet wil hij nog meer drinken. Eerst maar de luier verschonen. Het geluid aan de onderkant deed niet onder voor de bovenkant. En al zou hij zich helemaal van boven tot onder hebben ondergepoept, dit zijn, echt waar, de leukste klusjes, want het zijn echte onderonsjes.

Bij het verschonen moet eerst dat mini-joggingbroekje uit en dan verschijnen ze: de allerheerlijkste babydijtjes die er bestaan.  Van die spartelende beentjes met zo'n , hoe kan het anders, superzacht babyhuidje. Tegelijk met het spartelen begint het brabbelen en je aandachtig aankijken waarna er een gelukmakend lachje op zijn gezichtje verschijnt. En hoe langer je over het verschonen doet hoe vaker hij je trakteert op geluidjes en lachjes.

Om een zwijmelverhaal weer even in de realiteit van alledag te trekken. Max weigert de volgende fles melk, wordt in de box na het oefenen van het omrollen, het trainen van zijn abs en het grijpen naar een draaiende mobiel zo moe dat hij jammerend in bed wordt gelegd. Dat bevalt hem helemaal niks en hij zet het al snel op een krijsen.  Kom maar lekker bij oma, zij zingt alle kleuterliedjes die ze kent voor je. Max vindt dat prima en valt in slaap.

Als de oppas van de dag verschijnt is alles weer pais en vree.

We hebben de zaak onder controle. We kunnen het, Max, Anouk en ik. Wij zijn surrogaat vergeleken bij papa en mama, maar het kan er voor Max ook mee door. We gaan er in ieder geval een leuke tijd van maken. De première is wat ons betreft geslaagd. En we kijken uit naar het volgende oppasavontuur.