Small wheels/wings
Nog even en dan breekt het tuinseizoen weer aan. Dan verplaatsen we ons weer naar buiten. Ik ben al druk bezig met de voorbereidingen daarop. Niet dat het naar buiten verplaatsen zoveel behelst, hoor. Gewoon de hele lading kussens naar buiten gooien en we kunnen weer zitten, klaar. Maar wil je met peuters in de buurt gewoon lekker op je gemak zitten dan moet je zorgen dat de peuter in kwestie zich kan vermaken.
Schommel
De schommel hangt al op en omdat we nu al vermoeden dat we moeten duwen gaan we zeker de automaat van vorig jaar weer instellen. Die was perfect en voldeed prima. Touwtje vastknopen, uitrollen en schommelen maar!
De zandbak
Was ik het internet al aan het afstruinen naar een goedkoop zandbakje met deksel, stond daar ineens mama Yvonne met een grote groene schildpadzandbak mét deksel voor mijn neus. Geweldig! Sinds hij in de tuin staat heeft het niets dan geregend, maar Max vraagt desondanks of hij in de zandbak mag spelen. Helaas zit er nog geen zand in, dus wat leek als een smoes klopte nog ook. Bovendien moet ik , buiten het zand, ook nog op zoek naar wat schep- en graafmateriaal. Juist, de kringloopwinkel!
Rijdend spul
En omdat een groot deel van de tuin ook nog heerlijk is om in rond te rijden moest er een loopfietsje komen , in ieder geval iets op wielen. En aangezien fietsjes voor peuters niet kingsize zijn zou Max er in de woonkamer ook lekker van voor naar achter mee kunnen rijden. En ja, daar komt opa dan opeens met zijn aanwinst op wielen, én vleugels! Een fantastisch art design propellervliegtuig , een item die bewust kinderlozen in hun woonkamer zouden kunnen plaatsen.
Op één van de natte dagen dat Max langskwam was hij eerst verrukt, toen blij en daarna matig enthousiast. Het ding reed niet uit zichzelf, je moest je benen gebruiken om je te verplaatsen. De propeller draaide niet op batterijen; na een harde slinger stond hij al gauw stil. Er zat geen geluid bij het vliegtuig, zelfs geen irritant melodietje wat zich honderd keer vanzelf blijft herhalen. En ja, hij vloog niet echt. Tenzij opa het vliegtuig met Max en al kunstmatig door de lucht zou verplaatsen, maar dat kwam nog niet bij opa op en gelukkig bij Max ook niet, want je weet dat het dan niet bij één keer blijft.
Max bood "zijn"vliegtuig wel bij de volwassenen aan, zo van "rij jij eens een stukje", maar op zoveel degelijkheid werd niet vertrouwd, dus het bleef voor ons een erboven hangen, want je echt niet lang gaat volhouden.
En dus richtte onze peuter zich weer tot het duplo en staat het vliegtuig gewoon een beetje stylish te zijn . Maar misschien rijdt/vliegt Max volgende keer gewoon naar het speeltuintje als het weer het toelaat....
