The coffee challenge

Koffieloos

In een pril begin van mijn eerste zwangerschap, zo'n 37 jaar geleden, stond de smaak van koffie mij opeens tegen. In die tijd werd ik theedrinker. Ik dronk voornamelijk brandnetelthee gemaakt van gedroogde brandnetelbladeren. Een theezeef was toen een nuttig thee-attribuut. Na twee jaar  volgde weer een zwangerschap en in die tussentijd had ik geen druppel koffie gedronken, gewoon omdat de behoefte er niet meer was. En dat is zo gebleven, tot ongeveer drie jaar terug. De geur van koffie was heerlijk, vergelijkbaar met de geur van versgebakken brood of appeltaart. De geur van gezelligheid. Brandnetelthee had de geur van vegetarisch gezond-zijn.  En het geluid van een roerend lepeltje vergezeld van de geur van koffie maakte dat ik begon te kwijlen ( bij wijze van spreken, he) bij deze combi van geluid en geur. En wat had de koffie-industrie een ontwikkeling doorgemaakt. Wat een variëteiten waren er waar ik al die jaren geen weet van had gehad.

Eerste bakkie leut na jaren

In huis werd er door zoon en schoonzoon koffie gedronken en ik werd daardoor vaker geconfronteerd met de geur. Ik ging het weer eens proberen.

Weet je nog hoe je allereerste biertje smaakte, je eerste sigaret, je eerste glas wijn? Gewoon goor, of niet soms? Van sigaretten weet ik niks en dat wil ik zo houden, maar koffie na al die jaren.....ja, ook: gewoon goor, echt waar. Genezen was ik. Dacht ik, maar na een paar kopjes, op zijn slapst gezet, kon ik de smaak weer waarderen. En toen ik cappuccino geprobeerd had werd dat mijn "traktatie", zoals een ander van een punt slagroomtaart geniet, zo heerlijk zondig. 

En dan had je ook nog op het hete strand van Zakynthos een strandbar waar ze de heerlijkste Freddo Cappuccino's serveren, dus die liet ik me op mijn luie kont in de zon goed smaken.Topzondig.  En na het avondeten nog een "black coffee" bij de ijsbar tegenover het hotel was ook een traktatie. Na één keer hadden ze het al onthouden; want  welke gek drinkt er midden in de hete Griekse nacht,, in een ijssalon nota bene hete zwarte koffie. Ik! En ik sliep als een roosje.

Afkicken

Koffie is verslavend en al gauw kan je nog meer drinken en nog meer. Maar bij te veel ga je last krijgen van slecht slapen, en dat staat je herstel in de weg. Een onderbroken nachtrust gaat je letterlijk opbreken en om je vermoeidheid weg te werken kan je best een kop koffie gebruiken. En rond is de cirkel.

Bell coaching ( mijn online coach)startte onlangs de Coffee Challenge. Wie deed er mee om van zijn koffieverslaving af te komen? Ha, ik!! Als het op onthoudingen aankomt kan ik het aan. Geen vlees meer, I am in! Minder eten in verband met een wedstrijdvoorbereiding, kan ik makkelijk aan! Dus zaterdag enthousiast een bericht geplaatst dat ik mee zou doen aan de challenge. Ik ben toch al lekker bezig met een toegewijd leven op  weg naar Las Vegas. , Ha, die koffieloosheid kon er makkelijk bij, hoor. 

Zaterdag om half elf, nog voor de training snakte ik naar een bak slappe koffie. 's Middags na de training was de aandrang nog sterker en toen ik in de supermarkt de décafé droge korrels zag staan was ik al om. Wat een slappeling voelde ik me! Verschrikkelijk, alsof ik van de sigaret naar de electrische variant was overgestapt. Hoe flauw van mezelf, bah. Lekker voorbeeld van discipline, zeg!

Slaap

Toch heeft deze koffie met minder ( of geen?) cafeïne een ander effect dan de echte koffie. Gistermiddag kon ik mijn ogen bijna niet open houden en ik  heb al een paar nachten heerlijk geslapen. Ik juich nog niet, wat de nachten betreft, want er hoeft maar iets te zijn wat mij bezighoudt of Klaas Vaak is weer eens ver te zoeken.  En misschien zijn de opvliegers vanaf nu ook eindelijk eens uit mijn leven, dat zou ook al heerlijke nachten kunnen gaan opleveren.