Haast

In de vakantie hebben we Max veilig moeten stellen voor alles wat er in de beurt van zijn grijpgrage handjes kwam. Of het nou messen op tafel, mobiele telefoons, plakken kaas, zonnebrillen of blaadjes van een struik waren, alles verdween meteen richting mond. En als je hem observeerde zag je dat er een gretige blik aan vooraf ging, schichtige oogjes, zijn hoofdje in een korte snelle beweging even heen en weer en hap! Zijn tanden erin! Alleen heeft hij die nog niet. Zijn eigen zonnebril verdween in een onbewaakt ogenblik ook in zijn mond waardoor de poot ver in zijn keel kwam. Maar ja, als je lekker verstopt in je buggy achter een doek ligt die je tegen de felle zon beschermt kan je lekker je gang gaan.

We weten dat hij zich vliegensvlug op zijn buik kan draaien, maar wat minder snel weer terug naar zijn rug. We weten ook dat hij overdwars in zijn bed kan gaan liggen of zelfs 360 graden gedraaid van hoe hij in bed is gelegd. We hebben met eigen ogen kunnen zien hoe het komt dat hij soms helemaal bij het hoofdeinde in zijn bedje ligt, omdat hij door zijn kont je omhoog te doen en zijn voetjes af te zetten een soort kruipbeweging maakt.

En of hij in de vakantie nieuwe energie heeft opgedaan, ik weet het niet, maar meneer gaat op eigen kracht zitten. Alarmfase 1, denk ik dan. Maatregel: bedbodem omlaag, box bodem omlaag! Maar zo erg is nog niet, hij zal niet meteen over de rand kukelen.

Maar mannetje Max maakt haast met zijn ontwikkeling. En eigenlijk kan je dat aan die gretige oogjes zien. Hij is ongeduldig, wil opschieten, niet treuzelen, alles moet snel.

En van wie zou hij dat toch hebben?