Ongelukkig vs. gelukkig

Daar gingen ze, op 7 oktober van het vorige jaar. Op naar het avontuur in Centraal Amerika. Eerst naar Mexico, om daar de mooiste plekjes te verkennen. Vervolgens naar Belize en Guatemala. Met plannen voor Colombia en...

Het ene prachtige witte strand na het andere kwam voorbij. Het paradijs was gevonden of er was alweer een nieuwe , nog mooiere paradijselijke plek ontdekt. En leek het voor ons dat er alleen vakantie gevierd werd, niets was minder waar, want Esther maakte gewoon haar lesuren. Op een kamertje in een airbnb , die er meestal ook nog eens prachtig uitzag. Waarvan er één accommodatie echt uitstak, zo bijzonder mooi en sfeervol ingericht, alsof je op visite was bij de president van een Zuid Amerikaans land, en dan  een eeuw geleden. Maar dan  wel met internet, want dat was bij elke hostel, kamer, appartement of airbnb een eerste vereiste. Zodat wij mee konden genieten van alle mooie momenten. Ja, dat ook, maar in eerste instantie zodat WorldWideJuf Esther haar leerlingen les kon geven.

Het kon niet op.

Totdat de knie van vriend Cyril er mee ophield. En zelfs zodanig dat er van normaal lopen geen sprake meer was. Laat staan met een goed gevulde rugzak. Maar gelukkig had hij een pakezel bij zich; een sterke pakezel, die maar liefst twee rugzakken mee torste. Een rugzak en een buikzak, zullen we maar zeggen. En Cyril mocht zich ontfermen over het irritante, maar o zo noodzakelijke rolkoffertje vol boeken en de laptop voor Esthers lessen. Jammer dat we daar geen foto van hebben mogen ontvangen. Het leek me nogal roldoorbrekend.

 

Maar dat dit zo niet door kon blijven gaan was wel duidelijk, natuurlijk. De lol is er op zo'n manier snel af. Een arts aldaar stelde vast dat een operatie aan de knie onvermijdelijk was en om die ongelukkige reden komen de zonaanbidders nu midden in de winter naar Europa. Kijk nog even hoe ze vertrokken. Zonder jas en in t shirt. Ze gingen immers naar de zon en zouden pas terugkeren als die hier ook weer volop zou schijnen. Hoe jammer dat dit zo moet lopen... Maar hoe blij ben ik met deze break in hun reis, egoïstische trut die ik ben! Blij dat Esther niet alleen in Mexico achter blijft en blij dat we elkaar weer zien.

 

Ik hoop echter wel dat Cyril na zijn operatie, die hij in Frankrijk ondergaat, weer snel en goed herstelt en dat ze hun reis kunnen vervolgen.