Blessureperikelen 4
Naar alle waarschijnlijkheid heb ik last van mijn meniscus in mijn linkerknie. Okee, dat wist je al. In ieder geval dat ik last van een knie had. Niks ergs, niks aan te doen , gaat wel, of niet over, maar er is mee te leven en te trainen en te spelen( lees: kruipen) Waarom kruipen? Omdat het achter Max aan kruipen om hem te pakken een favoriet spelletje is..
Toe maar weer
Maar nu; ik ga maandag naar school. Twee volle tassen in mijn fietstassen en mijn "damestas" op mijn rug, je weet wel met het lange hengsel diagonaal over je borst. Kon nou eenmaal niet anders, want ik had een hoop mee te slepen. Ik kom het eerst aan bij school, wat dan betekent dat ik alle sloten van hekken en deuren en kluizen mag ontgrendelen. Eerst het hek. Sleutel uit mijn tas frommelen, hek openen, sleutel vlug in de tas, die nu niet op mijn rug, maar voor het gemak op mijn buik hangt, en op mijn fiets klimmen om het plein over te fietsen. Dit is verboden, maar aangezien er nog geen kip te bekennen was kon dit ongestraft. Op maandag heb ik altijd een soort van haast, dus het fietsstoeltje voor op mijn fiets liet ik er bij vertrek van huis maar gewoon op zitten.
Dat vergt een andere manier van opstappen, omdat ik met mijn korte pootjes niet bij de grond kan als ik op het zadel zit. Zo'n damesopstapje zal ik maar zeggen. Buitenste voetje gekruist over het andere been op de trapper en zo het zadel op. Net als mannen doen, maar die zwaaien hun been over zadel en bagagedrager heen vanwege die stang en ik deed mijn been binnendoor. Zie je het een beetje voor je? Normaal, zonder voorstoeltje, stap ik met mijn linkervoet op de trapper, afzetten met rechts , weg en op het zadel, huppetee.
Okee, ik zit dus op het zadel, rijd met die tas op mijn buik en twee tassen in mijn fietstassen het plein over in een vaartje en moet weer remmen om het hek te openen waarachter onze fietsen gestald kunnen staan.
Dan gebeurt het, ik rem en wil afstappen, maar die tas op mijn buik blijft vastzitten achter het stoeltje en ik kan niet van mijn zadel af! Dit gebeurt in een fractie van een seconde. Ik zit vast en stilstaand ga ik huuuuuuuup zo zijwaarts richting plein. Boink, daar lig ik dan, onder mijn fiets. Eerst snel kijken of er niemand al in zicht is die een klungelige actie als deze heeft staan aanschouwen, maar nee, niemand te zien. En dus snel opstaan met een zere knie en enkel. Hoera! Ik loop weer gelijk, want dit is mijn andere knie.
Als ik 's avonds op mijn knieën ga zitten lukt dat echt niet. Kruipen is dus even passé. Shit!! En op mijn enkel zit een dikke bult. Lekker , hoor.
