De gezellige, drukke decembermaand is afgelopen. Het was een bijzondere maand; we waren als gezin compleet, wat als bijzonder beschouwd mag worden als je vier kinderen hebt, waarvan er twee in het buitenland wonen. Maar het was dit keer een volle bak van vijftien man, waarvan vijf kleinkinderen ( en een hond, die best ook als kleinkind gerekend mag worden, dus zes kleinkinderen).

Ik was van plan om mijn bulkperiode serieus te nemen, wat vooral in een decembermaand goed zou kunnen uitpakken. Maar bulken is niet mijn ding. Ik ben geëindigd op een magere 53 kg. Maar eigenlijk best prima wanneer je, zoals ik, nog wedstrijdambities in de nabije toekomst hebt. Dan hoeven er geen tien kilo bij om die er vervolgens via een streng dieet weer af te vechten.

Zoals gezegd, december was fantastisch! Maar nu de rust , maar ik moet eigenlijk zeggen, de stilte en de leegte in huis de overhand hebben, moet ik iets hebben waar ik mijn energie in kan steken. En dat is een nieuwe voorbereiding op een wedstrijd.

Ik ga mijn tiende wedstrijdjaar in en dat is best bijzonder op mijn leeftijd, al zeg ik het zelf. En ik zeg niet graag dat ik iets bijzonder vind wat ik doe. Ik heb ze nog niet geteld, de wedstrijden waarin ik op het podium stond. En ook niet de interviews die ik gegeven heb, de bladen waarin ik gestaan heb, de landen die ik bezocht heb, de bikini's die ik gedragen heb en al helemaal niet het geld wat er aan al die wedstrijden aan uitgegeven is.

Een nieuwe uitdaging staat mij weer te wachten, want het wordt steeds lastiger om mij weer in shape te brengen en om het op te nemen tegen de jonge vijftigers en misschien nu ook tegen jonge zestigers. Maar ik ga er weer voor en we zullen zien hoe het zal uitpakken. Vooralsnog ben ik uitgenodigd om als Dordtse Uitblinker op de uitreiking van de awards aanwezig te zijn. Geen idee waarom ik ben uitgenodigd, ik ben niet genomineerd voor een prijs of zo, maar ik sta wel op de flyer en dat is al een mooie erkenning op zich.