Even checken
Het lichaam klaarstomen voor een wedstrijd vergt discipline en precisie. En om het proces goed te laten verlopen moet er van tijd tot tijd van alles gecontroleerd worden. De spiegel is dan de beste graadmeter of het fototoestel wat gehanteerd wordt door iemand anders dan jijzelf.
De spiegel
Met de spiegel heb ik , afhankelijk van het juiste licht, een haat/liefdeverhouding. Is het zonnig en schijnt de zon onverbiddelijk naar binnen, dan weet ik dat ik het spiegelbeeld zal haten. Dit is ook het geval bij ledverlichting van bovenaf. Dat geeft gewoon de gruwelijkste beelden. Maar sta je jezelf te bekritiseren bij gedemd avondlicht of bij sfeerverlichting dan word je daar gewoon vrolijk van en kan je alle ontberingen die bij een voorbereiding horen met gemak aan.
De vetmeettang
Buiten de weegschaal, die ik vroeger elke ochtend als eerste begroette als ik opstond, want wegen doe je schoon aan de haak zonder voedsel in je maag, maar nu zo nu en dan gewoon uit nieuwsgierigheid , is er de vetmeettang. En die tang kan je onmogelijk zelf hanteren, want hoe lenig ben je als je je rug kan meten ter hoogte van je schouderbladen? Na het knijpen in je vel op verschillende plaatsen, je hebt stiekem een beetje mee gekeken, maar toch geen flauw idee, vanwege die meting op je rug, wacht je rustig de uitslag af. Die kan mee- of tegenvallen, maar zoals ik al zei, de spiegel is de allerbeste graadmeter of alles volgens plan verloopt.
De centimeter
De centimeter , de soepele variant van de rolmaat, geeft ook goed aan of er veranderingen plaatsvinden. Hoe zit het met de taille? Met de buikomvang? Gaan de centimeters in dalende lijn of vindt er een stagnatie plaats? En zijn er plaatsen op het lichaam waar je juist die centimeters wilt behouden?
De nare droom
Tot nu toe verloopt alles nog prima. Ik heb ook nog even te gaan voor het zover is, dus als alles zo door gaat ben ik tevreden. Ik ga geen nieuwe spullen meer aanschaffen voor de wedstrijd, dus dat is ook een gerust gevoel; ik heb alles in huis. Tenzij ik ga doen waar ik vannacht over droomde....
Er werd mij , in mijn droom, de vraag gesteld hoe kan ik mijn sportschool promoten? Ik wierp wat ideeën op tafel en , in mijn droom, werd dat á la minute ten uitvoer gebracht. In je droom gaat alles sneller, daar gaan geen weken overheen. Er werd een work-out in de open lucht gehouden met daarin allerlei vormen van bewegen. Er mij werd gevraagd om mee te doen. Okee, prima, hoor. Ik liep echter op mijn poseerhakken. Maar in mijn droom was dat geen probleem, cardioboxing on heels in een grasveld ( hoe verzin je het?), totdat er een hak helemaal afbrak! De hak werd gevonden in de blubber, maar mijn schoen was onherstelbaar verwoest.
Het was gelukkig maar een droom.
