Ik ga op reis en ik neem mee....
Max gaat op reis
en neemt mee.......zijn papa, zijn mama, zijn oom, zijn tante, zijn opa en zijn oma.
Dat is heel gezellig, zeker. Leuk voor Max en voor zijn familie en buiten dat , ook een soort van handig. Handig dat er meerdere volwassenen meereizen, want zo kunnen zij de taken een beetje verdelen. Dat kwam goed van pas tijdens de bijna 5 uur durende vliegreis. Anders zouden papa en mama al voor aankomst op de vakantiebestemming uitgeteld zijn. En vakanties zijn er voor om juist een beetje bij te tanken. Lees maar verder...
Energievol op reis
Want jongens, wat heeft dat kleine mannetje een onuitputtelijke energie! Het tukje in de auto op weg naar de luchthaven was genoeg om de rest van de dag over te gaan op turbokracht.
Max had een ieniemienie eigen rugzakje bij zich, maar daar ging hij niet mee lopen, nee zeg! Grote jongens ( zo is het denkbeeld van deze kleine krachtpatser) trekken de koffer van hun oma wel, hoor. Nietsontziend trok Max de koffer langs opzij springende passagiers. Iedereen vertederd achter zich latend. Zelfs toen opa deze kinderarbeid niet langer kon aanzien en oma's rolkoffertje op een trolley legde had dat niet de goedkeuring van Max.
En met alle kracht die hij in zijn kleine lijfje had trok hij het koffertje weer van de trolley om het vervolgens weer achter zich aan te trekken.
De wijde, wijde wereld
Tot zover, niks aan de hand. Maar toen werd het tijd om in het vliegtuig te stappen. En de gordels vast te maken. Niks aan de hand. Max was zelfs onder de indruk van de start. Maar na een poosje op schoot bij mama, papa, oma, opa, oom en tante te hebben gezeten en dat maal vier keer of zoiets vond Max het tijd om de wijde wereld in te gaan.
Nou is de wereld in het vliegtuig niet zo wijd als wanneer je naar buiten kijkt, en dus moest Max zich beperken tot het heen en weer lopen in het gangpad. En onderweg op lege stoelen klimmen van passagiers die het toilet bezochten: opgestaan plekkie vergaan. Nee, het werd gekker: hij klom zelfs bij vriendelijke passagiers op schoot!
Hij had zelfs het hart van de stewardess gestolen; en maar flirten als hij haar zag. Goed bezig, Max!, zei papa. Pogingen om Maxie met zijn rode slaapwangetjes in slaap te wiegen, te zingen, te vervelen met overmatig veel " Brudertv", een kanaal met trucks en dergelijke faalden allemaal. Max was wakker en bleef wakker, dat kon niet van papa gezegd worden.
Applaus!
De landing was niet alleen voor Max heel indrukwekkend, eindelijk een momentje rustig op schoot en in de gordel, maar voor alle passagiers! De meest spannende attractie op de kermis was er niets bij. Max applaudisseerde keihard mee met de opgeluchte groep reizigers.
Zo, de vakantie kan van start!