Kraambezoek

Zondagmiddag, de bel gaat.

Wie kan dat zijn? Altijd leuk,  onverwacht bezoek. En ja onverwacht, want iedereen die we wel verwachtten was er al.  Maar het huis is groot genoeg voor nog meer bezoekers en dus loop ik ,verbaasd over wie er zou staan,  naar de voordeur.

"Hee, Hallo! Wat een verrassing!".

Staan daar opeens Ome Cor en tante Jeanne voor de deur. Een oud-oom en oud-tante zoals je ze alleen nog ziet op bruiloften en begrafenissen. Tante Jeanne die we gewoon Sjaan mogen noemen en ome Cor, die wij buiten zijn bijzijn Cor Snor noemen, vanwege de enorme snor met krulpunten.  Sjaan en Snor, altijd enthousiast en druk, druk in het kwadraat.

"Haaaaaaaaaaaaaa!!!! Wil!!! Ja, we moeten hier eigenlijk helemaal niet zijn, hoor. HAHAHAHAHAHA!!! We komen eigenlijk op kraambezoek voor Ties, maar ja zij waren niet thuis, dus we dachten dan geven we de cadeautjes maar bij Wil af, als je dat niet erg vindt, we blijven maar heel even, hoor, je hebt vast nog meer te doen..."en al ratelend stapt ze naar  binnen met ome Cor in haar kielzog.  Ome Cor, een verstokt roker uit de vorige eeuw, stapt achter Sjaan aan naar binnen met de sigaret in zijn mond. Oh jee, denk ik, dat is lang geleden, dat ik iemand moest vragen om het roken achterwege te laten.

En wijzend naar zijn sigaret zeg ik "Ome Cor, zou je....?" En zonder antwoord te geven piekt hij zijn sigaret de tuin in. Vooruit dan maar.

Enthousiast

Sjaan stapt de woonkamer in en ziet Ralph zitten met Tess op schoot en zonder de rest te begroeten stapt ze meteen op Tess af .

"Oooooooohhhhhh Cor, kijk nou! Daar heb je Ties! Wat een schatje, oh wat een liefje, zeg, leuke naam ook, Ties, dat hoor je niet vaak, kijk nou toch, Cor, hoe lief, oh heerlijk, zeg!"

Ik hoor Yvonne mompelen, ze heet Tess, maar door de euforie waarin Sjaan verkeert hoort ze dit helemaal niet. Sjaan en Cor feliciteren Ralph en Yvonne met de geboorte van Tess en proberen Max ook te zoenen, maar die rent meteen naar het duplo. Hij houdt van enthousiasme, maar dit gaat hem ook te ver. Dan krijgt iedereen twee natte klapzoenen van Sjaan en zakt ze neer. 

"JAAAAAAAAAAA  ik was al drie keer bij jullie aan de deur geweest, maar jullie waren steeds niet thuis, dus ik heb bij het cadeautje nog maar iets gemaakt, ik weet niet of het nog past en of je het leuk vindt, je kijkt maar, anders kan ik nog een nieuwe maken in een grotere maat of een andere kleur, ik doe het graag, hoor, ja graag met melk en suiker, nee, snap ik, dat je geen beschuit met muizen meer hebt, geeft niks joh, we blijven maar even..."

Ome Cor gaat even naar buiten om te roken.

Kraamcadeautjes

Max mag meehelpen om het cadeautje van pakpapier te ontdoen, altijd een leuk klusje, maar deze keer een pittige klus , omdat tante er ook nog een touwtje omheen gebonden had.  "JAAAAA, ik had geen plakband in huis , dus ik dacht, zo gaat het ook, je moet maar even een schaar pakken, moet ik helpen, Max, gaat het, jongen?..." 

Ik vermoed, nee, ik weet zeker dat het zelfgebreide jurkje de kledingkast niet eens zal halen, maar goed opgevoed als ik haar heb, zegt Yvonne beleefd dat het zeker wel zal passen ( een nieuw exemplaar maken is overbodig) en ze doet Tess de zelfgebreide bijbehorende slofjes aan, die verdomd! nog hartstikke leuk zijn ook. Tante heeft er al breiende belletjes in verwerkt, die bij elke beweging van Tess zachtjes rinkelen. Ja, tante beheerst de aloude kunst van het breien nog.

Ome Cor stapt weer binnen met een geur van sigaretten om hem heen.

"Ome Cor Snor heeft het presentje voor Max uitgezocht, leuk, he",  vertelt tante, en ze heeft geen idee wat het is, zegt ze verrukt. "Hij wilde het helemaal zelf uitzoeken, grappig, he", alsof dat zo'n knappe verdienste van ome Cor is. Max, als altijd dol op pakjes, scheurt het papier in kleine stukjes van zijn cadeau ( Ome Cor had het in de winkel laten inpakken, en daar hadden ze wél plakband). Wat er tevoorschijn komt kan de goedkeuring van papa ( ik zie Ralph lachen), maar niet echt van mama doorstaan, en Max weet niet eens wat het is.

En nog meer cadeautjes...

Uit het pakpapier komt een grote revolver tevoorschijn met drie rolletjes klappertjes. Glunderend doet Ome Cor voor aan Max wat hij ermee kan. "Vuurwerk" zegt Max, want wat weet je als tweejarige nou van knallen? Ome Cor doet ook nog even voor dat je de klappertjes ook handmatig en zonder vuurwapen kan laten knallen en verbrandt daarbij zijn duim. Ik hoor mama denken: "Net goed!"

Als Sjaan al kwebbelend met Tess op schoot vaststelt dat Ties een poepbroek heeft, omdat ze een poeplucht ruikt en alle anderen in huis dit ook ruiken, wordt er aan Max gevraagd of hij soms de boosdoener is. Max, altijd in voor een zit op de grote wc laat zijn schone broek zakken en perst er op de wc een klein plasje uit.  Maar nog blijft er een penetrante poeplucht hangen.  Bij ome Cor Snor is die lucht het sterkst en als blijkt dat er onder zijn schoenzool een plakkaat hondenpoep zit ,  verzucht tante: "Ik zei toch nog tegen je, loop nou niet over het gras, daar gaan al die honden zitten kakken, maar ja, jij moest zo nodig de kortste weg nemen...."

En toen werd het tijd voor ze om weer op te stappen. Toch leuk dat ze langskwamen. "JAAAAAAAAAA, volgende keer komen jullie een keer bij ons, hoor!""  

Ik denk het niet, want Sjaan en Snor bestaan niet eens, maar het zou zo maar kunnen......